Dit is mijn succesverhaal. Het gaat over hoe ik het syndroom van asherman heb gekregen, welke behandeling ik heb gehad om de verklevingen weg te halen, hoe mijn zwangerschap en bevalling zijn verlopen en hoe ik er nu helemaal vanaf ben.

November 2002 eigen gynaecoloog : Op 15 november ben ik bevallen van een zoon via een spoedkeizersnede omdat mijn vruchtwater brak met 37weken en 3 dagen en de baby lag in een onvolkomen stuit, dus dan is normaal bevallen in mijn ziekenhuis niet mogelijk. Tijdens de operatie bleek dat de placenta vastzat en hierdoor had ik een bloedverlies van 3,3 liter. De placenta is er in stukken uitgehaald. Voor het bloedverlies heb ik een bloedtransfusie gekregen.

Januari 2003 eigen gynaecoloog : Ik ben gecuretteerd onder echoscopisch zicht omdat ik bleef vloeien. Tijdens de nacontrole was namelijk gebleken uit de echo dat er nog placentaresten waren achtergebleven in mijn baarmoeder. Dat veroorzaakte het vloeien.

Februari 2003 eigen gynaecoloog : Wederom onderga ik een curettage onder echoscopisch zicht omdat het vloeien nog niet was opgehouden en uit de echo bleek dat er nog steeds placentaresten zaten. Vorige keer heeft hij het te voorzichtig gedaan en blijkbaar dus niet alles weggehaald. Mijn gynaecoloog was op de hoogte van het krijgen van asherman na een curettage dus vandaar dat hij curetteert met gebruik van een echo om zo meer zicht te hebben en het zo voorzichtig mogelijk te doen.

April. 2003 eigen gynaecoloog : Ik heb zelf gevraagd om een waterecho omdat mijn gevoel zegt dat er iets mis is. Ik vloei namelijk nog steeds. Het is niet veel, maar ik kan gewoon niet zonder maandverband/inlegkruisje. Tijdens de waterecho blijkt dus ook dat het water mijn baarmoeder niet instroomt. Een voorzichtige diagnose van asherman is gesteld. Nu moet nog uit een hysteroscopie blijken of ik daadwerkelijk asherman heb. Ik word doorverwezen naar het een ziekenhuis gespecialiseerd in asherman.

Juli 2003 gynaecoloog ziekenhuis gespecialiseerd in asherman: Ik krijg een diagnostische hysteroscopie en de vermoedens blijken juist. Ik heb asherman!!! De gynaecoloog kan mijn baarmoeder niet in komen met de hysteroscoop; alleen ietsje aan de onderkant, maar verder durft hij niet te gaan. Hij is bang voor complicaties, dus ik zal geopereerd moeten worden onder narcose in de operatiekamer met de juiste apparatuur en eventueel kan hij dan ook een laparoscopie uitvoeren als dat nodig mocht zijn om de buitenkant van de baarmoeder in de gaten te houden.

Oktober 2003 gynaecoloog ziekenhuis gespecialiseerd in asherman: Ik krijg mijn therapeutische hysteroscopie / laparoscopie / spiraalplaatsing / hormoonkuur van 6 weken Premarin+Primolut-N. Tijdens de operatie heeft hij nog gebruik gemaakt van röntgenapparatuur met beeldversterker en contrastvloeistof. De verklevingen zijn succesvol verwijderd. Mijn baarmoeder is weer open. Ik was voor 2/3 verkleefd. Alleen onderin en bovenin zaten geen verklevingen en mijn eileiders waren dus nog open. Dat is goed nieuws. Het spiraaltje heb ik gekregen om de wanden uit elkaar te houden en de hormonen om mijn slijmvlies een oppepper te geven.

December 2003 gynaecoloog ziekenhuis gespecialiseerd in asherman: Ik krijg mijn nacontrole door middel van diagnostische hysteroscopie en een paar dagen eerder is mijn spiraaltje al verwijderd. Mijn baarmoeder is nog vrij van verklevingen. Dat is heel goed nieuws. Nu krijgen we het advies om snel zwanger te worden. In de loop der maanden vind ik echter dat mijn menstruatie verslechtert en dus heb ik het ziekenhuis gebeld.

Juli 2004 gynaecoloog ziekenhuis gespecialiseerd in asherman: Ik krijg op mijn verzoek een diagnostische hysteroscopie omdat mijn menstruatie verslechtert is in de loop der tijd en ik bang ben dat mijn verklevingen terug zijn. Het tegendeel is echter waar en mijn baarmoeder ziet er nog perfect uit en goed schoon.

Augustus 2004 eigen gynaecoloog : Maar toch ben ik nog niet tevreden en op advies van de gynaecoloog gespecialiseerd in asherman krijg ik een HSG om te zien of de eileiders open zijn. Deze spoelen goed door, dus dat is in orde. Maar na een HSG ben ik wel verhoogd vruchtbaar dus wie weet…. Hierna zal mijn cyclus in de gaten worden gehouden, dus dat betekent veel ziekenhuisbezoeken om te zien op de echo hoe mijn eitjes rijpen en bloed prikken om te zien hoe mijn hormonen het doen. Mijn gynaecoloog dacht dus na de cyclusanalyse dat ik geen eisprong had omdat ik zulke afwijkende bloedwaardes had en hij vond dat mijn eitje niet groot genoeg werd, dus ik zou IUI krijgen tezamen met het injecteren van hormonen. MAAR blijkbaar ben ik een apart geval, want ik was toch die cyclus zwanger geworden. Hij was helemaal verbaasd en heel blij voor ons.

De zwangerschap is verder redelijk goed verlopen. Ik heb wel wat bloedverlies gehad de eerste 10 weken. Maar diverse echo's wezen uit dat er geen reden voor was. Het bloed zat niet bij het vruchtje in de buurt. Later heb ik er geen last meer van gehad. Ook heb ik moeten stoppen met werken vanaf ongeveer week 20 van de zwangerschap omdat ik zoveel harde buiken had. Hij heeft daarna bijna wekelijks mijn baarmoederhals opgemeten om te zien of de harde buiken invloed hadden op de ontsluiting. Dat was niet het geval. Rond week 30 ging de baby in een stuit liggen en is niet meer van zijn plaats afgekomen. Dus hij was al net zo eigenwijs als zijn broertje. Dus de keizersnededatum werd weer gepland en wel op 2 mei 2005.

April 2005 eigen gynaecoloog : Wederom ben ik bevallen via een spoedkeizersnede omdat mijn vruchtwater weer eerder brak en nu met 36weken en 3 dagen. Nu heb ik dus weer de geplande keizersnededatum niet gehaald. We hebben een zoon gekregen. De placenta zat deze keer niet vast, waar ik wel grote kans op had door de asherman. Mijn zoontje had wel wat opstartprobleempjes. Hij had vruchtwater in de longetjes en zijn ademhaling ging 100x per minuut in plaats van 40x per minuut. Ook zijn glucose was te laag, dus hij moest ruim een dag de couveuse in, daarna nog ruim een dag naar de verwarmde babykamer. Precies twee dagen na de operatie kwam hij eindelijk bij mij op de afdeling. Een paar dagen later mocht hij samen met mij naar huis, maar het drinken ging nog niet echt fantastisch. Dat was echt een ramp en hij was 10% afgevallen. Ook de hielprik gaf een dubieuze uitslag. Dus hij is toen weer opgenomen en heeft een sonde gekregen in zijn neusje waar hij zijn voeding doorkreeg. Ook heeft hij nog onder de lichttherapie gekregen in verband met geelzucht. Zijn bilirubine in zijn bloed was te hoog. Dat komt vaker voor bij te vroeg geboren kindjes. Na ruim een week ging het drinken prima en mocht hij mee naar huis (heel toepasselijk op bevrijdingsdag!!!). Hij had gewoon even wat hulp nodig. !). De hielprik bleek toen ook goed te zijn.Nu groeit hij voorspoedig en drinkt verder goed. Het is een voorbeeldig mannetje.

Juli 2005 gynaecoloog ziekenhuis gespecialiseerd in asherman: Ik krijg mijn controlehysteroscopie om te kijken hoe mijn baarmoeder er na de zwangerschap en bevalling uit ziet. Deze ziet er prima uit en was helemaal schoon. Geen verkleving meer te zien. De gynaecoloog wilde wel dat iedereen zijn baarmoeder er zo uitzag na een bevalling en asherman. Hij heeft me toen officieel verklaard tot ex-ashermanpatiënt. Wat een goed gevoel was dat zeg.

21 juli 2005